Γράφει ο Γιώργος Κωστόπουλος, διπλωµατούχος εκπαιδευτής – σύµβουλος συµπεριφοράς σκύλων 

Όταν πριν από περίπου 23 χρόνια άνοιγα το λεξικό για να δω πως θα µεταφράσω για πρώτη φορά στα ελληνικά τον αγγλικό όρο puppy socialization για ένα από τα πρώτα µου άρθρα σε ζωοφιλικό περιοδικό της εποχής, αυτή ήταν η ευχή µου: να έρθει η στιγµή που όλοι να συνειδητοποιήσουµε την τεράστια σηµασία της κοινωνικοποίησης και φυσικά να την εφαρµόσουµε στους σκύλους µας... 

Είναι λίγα και απλά τα πράγματα που κάνουν ένα σκύλο ευτυχισμένο, άρα ισορροπημένο σύντροφο. Του τα παρέχουμε όμως; Και υπάρχουν τα πράγματα που κάνουν εμάς ευτυχείς, χωρίς να σημαίνουν όμως τίποτα για το σκύλο... Πόσοι όμως από εμάς και πόσο συχνά σκεπτόμαστε ότι ο σκύλος μας, εκτός από σύντροφός μας, φύλακας της περιουσίας μας ή «παιχνίδι» των παιδιών μας, είναι ένα ζώο, και μάλιστα κοινωνικό, με τις δικές του ανάγκες για κοινωνική επαφή, παιχνίδι, ζωτικό χώρο, πνευματική και σωματική εκτόνωση; Και πόσοι από μας έχουμε σκεφτεί ότι για το σκύλο μας δεν έχει καμία σημασία το να ζει μόνος του σ’ έναν πανέμορφο κήπο με γκαζόν και πισίνα, αν βγαίνουμε για να παίξουμε μαζί του Χριστούγεννα και Πάσχα; Ούτε το αν η τηλεόραση παίζει ένα ενδιαφέρον σήριαλ που παρακολουθούμε μετά μανίας, εφόσον δεν του δίνουμε σημασία. Ούτε αν το περιλαίμιό του είναι πανάκριβο με στρασάκια, αν δεν βγαίνει βόλτα μ’ αυτό... Τι είναι λοιπόν σημαντικό για έναν σκύλο;